Door de huid zijn sommige dingen voor ons aantrekkelijk, andere afstotelijk. We spreken zelfs van een 'aaibaarheidsfactor', die de mate van aantrekkelijkheid van aanraking uitdrukt.
Op deze afbeelding zien we een auto. Maar dit is geen gewone auto, nee kijk maar eens goed. De auto ziet eruit als een konijn. De auto is zo omgetoverd dat er helemaal niets meer te zien is van de auto zelf. Afgezien van de ramen en het rubber van de banden. Voor de rest is hij helemaal behaard gemaakt. Doordat de auto zo is omgetoverd krijgt het meteen een hele andere betekenis. Het is nu geen auto meer waar je in wilt rijden. Het is meer een soort van verzamelobject geworden. Het is tot een kunstvoorwerp omgetoverd. Deze auto is een soort van plezier voor het oog. Ik vind dat deze auto nu ook een grote aaibaarheidsfactor heeft. Je zou de auto willen aaien. De textuur van deze auto is dus omgetoverd van metaal naar behaard.
Op deze tweede afbeelding zien we een rat. Het is de rat uit de film Ratatouille. Ik vind dat deze afbeelding meerdere kanten heeft. Als eerst vind ik het een ´vieze rat´. Dit komt voornamelijk door de achtergrond en door de kleur van zijn haren. Het ziet er erg onverzorgd en vies uit. Met name de achtergrond, waar volgens mij een gedeelte van een riool is afgebeeld, zorgt voor wat smerigheid. De haren van de rat zien er niet zacht uit, eerder nat en vies. Aan de andere kant vind ik dat de rat wel weer erg lief en onschuldig kijkt. Alsof de rat niets misdaan heeft en toch liefde verdiend. Maar ik heb deze afbeelding aan textuur gekoppeld, omdat de huid van dit beestje erg duidelijk is. De haren worden goed geaccentueerd weergegeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten